Herman Groenewegen | Componist van klassieke muziek

COMPONIST VAN KLASSIEKE MUZIEK

HERMAN GROENEWEGEN

DIRECT BESTELLEN

HERMAN GROENEWEGEN

Herman Groenewegen (1960) volgt van zijn achtste tot zijn negentiende jaar dwarsfluitles bij Ruud Maas, Wim Steinman en Marjan van Oostendorp. Op piano- en compositieleergebied is hij autodidact. De grote romantici inspireren hem tot het maken van composities die uitgaan van klassieke muziekstructuren. Ingetogenheid, helderheid, een energieke vertellijn, afwisselende stemmingen en een grote diversiteit aan muzikale figuren kenmerken zijn composities. Groenewegen is componist van twee cd's: Piano Appassionato, met daarop 24 preludes gespeeld door Andrew Clark, en A l'Improviste, met daarop 20 Impromptu's gespeeld door Andrew Clark. De beiden cd's zijn op deze website te beluisteren en te bestellen.

"Mijn werk is een hommage aan de romantische klassieken"

L'IMPROVISTE

Beluister hier een voorproefje van de 20 impromptu's. De gehele cd is hier te bestellen.

#1

Impromptu 1 in d klein: alla breve

Een barokachtige impromptu waarin de halve noot de teleenheid is. Het gehele muziekstuk is syncopisch, dat wil zeggen dat de tonen niet op de tel vallen, maar de accenten steeds verlegd worden. De syncopen worden in toom gehouden door de lopende bas.

#2

Impromptu 2 in b klein: energico, alla francese

Na een improvisatie die als opening dient, volgt een tweestemmige fuga, waarbij de gevarieerde herhaling steeds 3 bij elkaar horende maten omvat.

#3

Impromptu 3 in d klein: allegro

Een impromptu waarin duidelijk barokinvloeden hoorbaar zijn. De opeenvolgende stijgende progressies, waarbij de linkerhand een duidelijke continuo-functie vervult dan wel de bewegingen in de rechterhand versterkt door gelijkvormige bewegingen, zorgen voor veel muzikale energie.

#4

Impromptu 4 in D Groot per manu sinistra: allegro

Een speelse impromptu voor de linkerhand geschreven (de rechterhand doet dus niet mee). Stijgende progressies worden door middel van mezzoforte versus piano (echo-effect) versterkt en creëren een hypnotiserend karakter. Deze impromptu zou ook door een cello gespeeld kunnen worden.

#5

Impromptu 5 in f klein: meditativo, allegro3

Deze impromptu begint met een langzaam en zangerig meditativo in driekwartsmaat, gevolgd door een snelle fuga (alla breve) waarbij de rechter- en de linkerhand allebei een even belangrijke rol spelen.

#6

Impromptu 6 in A groot: allegro ma non troppo

Deze impromptu bestaat uit twee delen die allebei herhaald moeten worden. De structuur van dit muziekstuk doet zowel denken aan een toccata als de klassieke Mozart pianosonates.

#7

Impromptu 7 in B Groot: allegro ma non troppo

Deze impromptu heeft de klassieke opbouw ABA. Het eerste deel bestaat uit een serie heldere akkoorden die een sfeer van licht Schubertiaanse melancholie oproepen. In het tweede gedeelte zijn de akkoorden vervangen door sierlijke bewegingen in de rechterhand, terwijl de linkerhand deze met een minimaal aantal noten ondersteunt. Daarna volgt de herhaling van het eerste gedeelte.

#8

Impromptu 8 in Bes Groot: allegro

Barokinvloeden zijn in deze impromptu duidelijk hoorbaar. Het begin doet enigszins denken aan een feestelijke cantate van J.S. Bach en de snelle bewegingen met zestiende noten aan zijn orgelwerken. Desondanks behoudt deze impromptu zijn 19e eeuwse romantische karakter; de melancholische klankcombinaties, het piu mosso (de verhoging van het tempo) en de overgang van zestiende noten naar triolen aan het einde van deze impromptu dragen hiertoe bij.

#9

Impromptu 9 (voor Irina) in fis klein per mano destra: rubato

De muziekaanduiding rubato betekent in het Italiaans geroofde tijd en houdt in dat de uitvoerende musicus wordt geacht de in het stuk ritmisch gelijk genoteerde noten qua tempo ongelijkmatig te spelen, zodat het muziekstuk meer tot leven komt. Deze impromptu is geschreven voor de rechterhand (de linkerhand doet dus niet mee) en moet klinken als een toverfluit in een sprookjeswoud.

#10

Impromptu 10 in As Groot: lento

Terwijl de melodie zich in de rechterhand improviserend voortbeweegt, geeft de linkerhand haar ondersteuning in een opbouw die om en om bestaat uit reine octaven en akkoorden. Na een overgang bestaande uit een rubato-gedeelte met aansluitend een aantal sequensen, waarbij de noten zowel rechts als links steeds met een halve toon verlaagd worden, volgt het tweede gedeelte van deze impromptu dat in de minder gebruikte 6/4 maat staat. De rechterhand speelt een groot aantal reine octaven, terwijl de 6 opeenvolgende kwartnoten per maat in de linkerhand hiermee harmonisch dissoneren. Dit creëert spanning en ritmisch een statische muzikaliteit. Deze wordt vervolgens weer losgelaten, wanneer zowel de rechter- als linkerhand achtste noten spelen in een meeslepend legato dat naar een crescendo aan het einde van deze impromptu leidt.

#11

Impromptu 11 in D Groot: moderato

Deze levendige improvisatie kenmerkt zich door gebroken akkoorden en het veelvuldig gebruik van halve toonafstanden. De gepassioneerde lyriek vindt vlak voor het einde een tegenhanger in een heel subtiele melodie die aan een kinderwijsje doet denken.

#12

Impromptu 12 (voor Heleen) in E groot: andante

De opbouw van deze impromptu is als die van de ontwikkeling van een mens: van kindertijd, via pubertijd naar volwassenheid. Na de introductie van een eenvoudig thema dat na 12 maten nogmaals gebruikt wordt in de linkerhand (kindertijd), volgt een onstuimige con moto improvisatie (pubertijd), waarna het beginthema wordt uitgewerkt en de E groot terts is vervangen door een D groot terts (volwassenheid).

#13

Impromptu 13 in G groot: allegro

Deze fantasie-impromptu opent met een snelle melodie in de linkerhand, terwijl de rechterhand deze ondersteunt door middel van een zestiende rust gevolgd door gebroken akkoorden bestaande uit drie zestienden. Het tweede gedeelte verloopt in een rustiger tempo en is gedeeltelijk polyritmisch (2 tegen 3).

#14

Impromptu 14 in bes klein: con brio

Een snelle impromptu die met vuur gespeeld moet worden. Stijgende progressies versterken de emotionele opbouw, mineur en majeur wisselen elkaar af. De snelle bewegingen vinden een tegenhanger in het koraal met transparante akkoorden (con forza) na driekwart van dit muziekstuk.

#15

Impromptu 15 in g klein: tempo di valse

In deze meeslepende walsimprovisatie in mineur wordt in de hoofdmelodie elke vijfde noot van de zes noten die een maat telt door een voorslag (een kort nootje) voorafgegaan. Na de hoofdmelodie volgt een nieuwe wals (een wals in een wals) in bes klein, waarna de eerste wals weer terugkeert en tenslotte in G Groot (majeur) eindigt.

#16

Impromptu 16 E groot: andante

Een lyrische impromptu waarin het romantisch beginthema in drie achtereenvolgende variaties wordt uitgesponnen.

#17

Impromptu 17 in Es Groot: vivo

Een snelle impromptu die aan een mazurka doet denken door het springerige danskarakter ervan. Wisselende stemmingen worden bereikt, doordat majeur en mineur elkaar afwisselen.

#18

Impromptu 18 in Es groot: andante

Een breed uitgewerkte impromptu die doet denken aan de nocturnes van Frédéric Chopin. Licht en donker, majeur en mineur, hoge en lage registers wisselen elkaar af en zorgen samen met het appassionato en diverse muzikale figuren voor een veelheid aan muzikale emoties. Aan het einde van het stuk zorgen de lange triller in de rechterhand en de gebroken akkoorden in de linkerhand voor een majestueus slot.

#19

Impromptu 19 Grande Valse in As Groot: tempo di valse

Deze impromptuwals – een grote wals – is geschreven in As Groot en heeft derhalve 4 mollen (4 tonen moeten telkens verlaagd worden: b, e, a en d); het middenstuk echter telt 7 mollen (as klein) en dat is in de muziek het maximumaantal mollen dat gebruikt kan worden. In de muziekliteratuur wordt deze toonsoort zeer weinig gebruikt, want lastig speelbaar. Deze unieke toonsoort staat zonder meer garant voor een bijzondere klanksensatie.

#20

Impromptu 20 in bes klein: vivace

Een snelle impromptu waarbij de melodie vanuit de diepte van de piano lijkt te ontwaken en vervolgens overgaat in sequensen en stijgende progressies van telkens twee maten, waarbij de rechter- en de linkerhand steeds dezelfde beweging maken, alvorens er aan een nieuwe figuur begonnen wordt van wederom twee maten. Het einde sluit aan op het begin: de melodie beweegt zich nu echter in omgekeerde richting en eindigt – vóór het slotakkoord - op dezelfde diepe toon als waarop zij begonnen is.

"Ingetogenheid, helderheid, een energieke vertellijn, afwisselende stemmingen en een grote diversiteit aan muzikale figuren"

PIANO APPASSIONATO

Beluister hier een voorproefje van de 24 preludes. De gehele cd is hier te bestellen.

#1

Prelude 1 in e klein: andante

De melodie zit in de linkerhand en beweegt zich voort naar een crescendo, waarna de melodie zich voortzet en zacht wegsterft.

#2

2 in b klein: andante

Een prelude die laag op de piano begint en zich langzaam naar boven beweegt. De linkerhand begeleidt de rechterhand door middel van triolen. De hoge noten vormen steeds een zachte echo van de laatste twee noten van een voorafgaande frase.

#3

Prelude 3 in A groot: vivo

Een korte impressie die doet denken aan een volkswijsje. Ondanks de lichte en vrolijke stijl klinkt in deze prelude een ingehouden melancholie door.

#4

Prelude 4 in d klein: allegro

De bewegingen in dit muziekstuk zijn snel en voeren de luisteraar mee over een groot gedeelte van het klavier. De enigszins barokke opbouw van deze prelude zorgt voor een lyrisch karakter.

#5

Prelude 5 in D groot: adagio

Een korte langzame improvisatie in 7/8 maat, bestaande uit drie bijeenhorende maten in majeur, drie bijeen horende maten in mineur, een maat in majeur, een snel gedeelte in d klein (presto), een herhaling van de eerste drie maten in majeur, afgesloten door een maat in mineur in een langzamer tempo. Het crescendo rijgt de bij elkaar horende maten aaneen en geeft de akkoorden een extra dimensie.

#6

Prelude 6 in As groot: andante

Een prelude waarin de linker- en de rechterhand tegelijkertijd nergens meer dan ieder één noot spelen. Zelfs bij het slotakkoord niet, daar dit een gebroken akkoord betreft. Dit geeft de prelude een licht, helder en delicaat karakter.

#7

Prelude 7 in A groot: tempo giusto

Na een lieflijk begin, overheerst in het middendeel in fis klein een sterk appassionato dat naast de mineur toonsoort wordt versterkt door het polyritmische 2 tegen 3 en 3 tegen 4. Het einddeel sluit weer aan bij het begin, terwijl in de twee laatste slotmaten het appassionato nog even terugkeert.

#8

Prelude 8 in a klein: valse

Hoewel een wals geen prelude is, mag deze langzame prelude-wals niet ontbreken in deze hommage aan Chopin. De compositie bestaat uit 7 x 8 maten. Telkens omhelst een lange frase 8 maten tezamen. Mineur- en majeurstemmingen wisselen elkaar af, waardoor het romantisch karakter versterkt wordt.

#9

Prelude 9 in C groot: allegro

In deze snelle, korte prelude zit de melodie in de linkerhand en doet denken aan een simpel kinderwijsje. De snelle bewegingen in de rechterhand contrasteren hiermee en verlevendigen deze schijnbaar eenvoudige compositie.

#10

Prelude 10 in c klein: lento

Terwijl de melodie in de rechterhand zich als in een fantasie voortbeweegt, geeft de linkerhand haar ondersteuning in een opbouw die om en om bestaat uit reine octaven en akkoorden. Halverwege de prelude werken de linker- en rechterhand samen de fantasiefiguur verder uit door middel van veelal gebroken akkoorden. Het langzame en zangerige einde van de prelude contrasteert met de eerdere vrije bewegingen.

#11

Prelude 11 in D groot: allegro

Deze snelle prelude in 2/2-maat (alla breve) bestaat uit kwart noten in de linkerhand en triolen (drie noten in een tel) in de rechterhand, waarvan de eerste noot steeds is weggelaten. Dit zorgt voor een licht en springerig karakter.

#12

Prelude 12 in D groot: lento

Een langzame prelude waarin de noten in de linkerhand zich als in langzame golven voortbewegen. In de rechterhand is de volatiliteit veel kleiner en zijn de bewegingen traag. Ondanks de beperkte lengte van het stuk wordt er een veelheid aan harmonieën gebruikt, waardoor het stuk aan emotie wint.

#13

Prelude 13 in A groot: allegro

Prelude 13 is geheel en al voor de linkerhand geschreven; de rechterhand doet derhalve niet mee. Er is gekozen voor redelijk snelle bewegingen om de compositie spannend te houden. Ook worden er veel gebroken akkoorden gebruikt die een bereik van een octaaf en een secunde hebben, wat de levendigheid ten goede komt.

#14

Prelude 14 in Es groot: tempo di valse

Deze tweede prelude-wals heeft een robuuste vertellijn. Het tweede gedeelte in mineur zet de opbouw van het begin voort; de gebruikte es klein terts – in de muziek vrij zeldzaam – staat voor fijnzinnige klankopbouw.

#15

Prelude 15 in F groot: moderato

Deze prelude bestaat uit drie delen: het begin in majeur is in een driekwartsmaat geschreven en kent een gematigd tempo en repeterende figuren. In het middendeel is de driekwartsmaat vervangen door een zesachtste maatsoort, het tempo ligt hoger, het appassionato in mineur (f klein) is sterk romantisch. Een serie van vier maten waarin de appassionato-cadans wordt verlaten, geldt als overgang naar het einddeel waarin de beginfiguren weer terugkeren, maar dan in het hogere tempo zoals dat was ingezet in het middengedeelte.

#16

Prelude 16 in bes klein: adagio meditativo

Een grote verscheidenheid aan akkoorden in de linkerhand karakteriseert deze langzame prelude. De rechterhand kent lange vertellijnen die halverwege worden afgewisseld door snellere bewegingen. De laatste negen maten staan in D groot en contrasteren met het uitermate sterke mineurkarakter van deze prelude.

#17

Prelude 17 in Bes groot: andante

Deze speelse prelude bestaat uit vier deeltjes: een vrije fantasie die dienst doet als introductie, het eigenlijke thema, een syncopisch deel (waar het accent in de rechterhand steeds na de tel valt) en tot slot de terugkeer naar het thema.

#18

Prelude 18 in F groot: allegro

Een snelle prelude waarin de melodie zich geheel in de rechterhand bevindt en de linkerhand deze ondersteunt. Er zijn twee delen die beide herhaald worden. De melodie loopt aan een stuk door en kent nergens een pauze of een rustpunt.

#19

Prelude 19 in Es groot: moderato

Een veelheid aan muzikale figuren ligt ten grondslag aan het expressieve karakter van deze prelude. De melodie loopt onafgebroken door tot het einde van het stuk, terwijl de linkerhand deze ondersteunt door middel van reine octaven, akkoorden en gebroken akkoorden. Aan het einde van deze prelude worden de zestiende noten vervangen door triolen, waardoor de lyriek extra aan kracht wint.

#20

Prelude 20 in Es groot: andante

Het zachte piano waarmee deze prelude opent, wordt in de eerste 7 maten opgebouwd naar een fortissimo. Gelijktijdig klimt de rechterhand naar boven en wordt de ruimte in de gebroken akkoorden in de linkerhand steeds groter. Vanaf maat 13 wordt er een nieuw romantisch thema ingezet en uitgewerkt. De Es groot terts wordt verlaten en tijdelijk verruild voor es klein. Tegen het einde van het stuk wordt teruggegrepen op het beginthema dat in licht gevarieerde vorm terugkeert. Het einde bestaat uit een serie lange noten die een religieuze sfeer oproepen.

#21

Prelude 21 in a klein: vivace

Snelheid en virtuositeit staan centraal in deze prelude. De linker- en rechterhand werken nergens tegelijkertijd maar uitsluitend na elkaar, alsof ze elkaar helpen snel verder te komen.

#22

Prelude 22 in E groot: cantabile

De zangerige melodie in de rechterhand die het eerste gedeelte van deze prelude kenmerkt, wordt naar voren gehaald door haar iets sterker te spelen tegen de zachtere begeleiding van de linkerhand. Na een overgang die iets sneller gespeeld wordt (piú mosso), volgt een beweeglijk licht gedeelte waar de 2 x 6 zestiende noten van het begin vervangen zijn door 4 x 3 zestiende noten.

#23

Prelude 23 in G groot allegro non troppo

In het eerste gedeelte van deze prelude wordt de begeleiding door de rechterhand vervuld. De linkerhand neemt de taak van de rechterhand over en springt telkens over de rechterhand heen om de melodie – die links en rechts van de rechterhand doorloopt - te kunnen verwezenlijken. Het tweede gedeelte in e klein leidt door middel van repeterende figuren naar een appassionato, waarna het eerste gedeelte herhaald wordt.

#24

Prelude 24 in Bes groot: non troppo

In het eerste gedeelte van deze prelude worden in de rechterhand akkoorden gebruikt die uit slechts twee noten bestaan die normaliter uit drie noten zouden bestaan. De middelste – weggelaten – noot komt terug in de linkerhand. Dit zorgt voor transparantie en helderheid. Het tweede gedeelte is een appassionato, waarin het ritmische figuur in de linkerhand een dominante rol speelt. Tegen het einde van de prelude verandert dit figuur in een serie triolen, waarin dezelfde noten terug te vinden zijn.

Bestellen

U kunt de cd's 'L'Improviste' en 'Piano Appassionato' bestellen, thuisbezorgd door TNT-post. Tevens is het mogelijk om de bladmuziek als PDF-bestand te bestellen. Prijzen zijn inclusief BTW en verzendkosten. Bestellen doet u door ons een mailtje te sturen met uw bestelling, dan sturen wij u de betaalgegevens.

L'improviste is ook te downloaden via iTunes, Spotify, Google Play en Amazon.

En ook Piano Appassionato is te downloaden via iTunes, Spotify, Google Play en Amazon.

CD L'IMPROVISTE

20 impromptu's in hoge kwaliteit

€ 12,50

BLADMUZIEK L'IMPROVISTE

speel zelf de 20 impromptu's

€ 7,50

CD PIANO APPASSIONATO

24 preludes in hoge kwaliteit

€ 12,50

BLADMUZIEK PIANO APPASSIONATO

speel zelf de 24 preludes

€ 7,50

Contact

U kunt te allen tijde via onderstaand formulier contact met ons opnemen.

Naam

Email

Bericht

Verzonden Uw bericht is verzonden.

Error! U heeft onjuiste of onvolledige gegevens ingevuld, probeer het opnieuw!

Helaas! U bent gemarkeerd als spam.